Heb je je wel eens afgevraagd wat autosloperijen met die enorme stapels afgedankte autobanden doen? Nou, dat geheim ga ik voor je oplossen. Daar maken ze namelijk sinds een jaartje of honderdvijftig in Dordrecht een voortreffelijke koffie van. Tenminste, dat vinden ze zelf.
Over smaak valt te twisten volgens het oude gezegde, maar in dit geval niet. Ik ga in ieder geval de discussie niet aan. Niet met jou en zeker niet met de fabrikant. Hierbij vergeleken is Senseo (ewh….) een soort van hemelse nectar.
Pelican Rouge
Ze hebben het een sjiek Frans naampje gegeven en in een restaurant zit het in een prachtig matzwart kopje met bijbehorende schotel. Alles om je te verleiden en vooral te misleiden. Hoe dan ook, het is niet te hachelen!
Mijn eerste kennismaking met dit verbrande bluswater was in Antwerpen. Vriendje Finn wist nog wel een leuk tentje om koffie te drinken. Zoals altijd een paar kilometer uit de route, maar dan heb je ook wat. Nou, niet dus. Na de eerste slok waren al mijn smaakpapillen flauwgevallen en ik zat naar adem snakkend op het lege terras. Dat laatste had ook een signaal moeten zijn. Pelican Rouge. Pelican Pauper zul je bedoelen.
Pasgeleden wilde ik bij mij op het plein in het restaurant waar ik nog nooit gegeten had een tafeltje boeken voor het maandelijks etentje met vriendje Peter. Laat ik maar gelijk even een koffietje doen nou ik er toch ben dacht ik.
Eén keer raden wat de serveerster voor mijn neus zet. Inderdaad, een matzwart kopje met bijbehorende schotel en een dreigend Pelican Rouge logootje! “Alstublieft mijnheer, een lekkere cappuccino voor u. Geniet ervan.”
Wat denk je zelf schat? Ik drink nog liever vijf liter water uit de sloot hiernaast. Voor de show en uit nieuwsgierigheid heb ik nog twee slokken op. Daarna betaald “Was alles naar wens, mijnheer” en gevlucht zonder een tafeltje te boeken voor vriendje Peter. Hier zet ik een dierbare vriendschap van meer dan vijfentwintig jaar niet voor op het spel. Als je als restaurant dit als koffie serveert wil ik niet eens weten hoe je eten smaakt.
Een uur of wat na het schrijven van dit alleraardigste schrijfseltje was ik in het AMC voor een controlebezoek. Niets bijzonders, dus niet gaan bellen of kaartjes sturen. Nou mag je weer één keer raden welke naam daar op de koffieautomaten staat. Inderdaad! Pelican Pauper. Nou is een ziekenhuis waarschijnlijk wel de beste plek om dit bocht te zuipen. Mocht je van je stokje gaan is er volop medische hulp aanwezig om je te redden. Ander feitje is nog dat het AMC dit gratis aanbiedt aan haar patiënten en bezoekers. Zo lief.
Proost! Op je gezondheid.