Dit wordt waarschijnlijk mijn meest openhartige blog ooit. Na alles wat ik al eerder heb geschreven kun je je dat waarschijnlijk niet voorstellen, maar het is echt waar. Wel een kleine waarschuwing.
Heb je makkelijk last van beeldvorming en kun je dat moeilijk loslaten, droom je vaak of ben je gewoon een teer en gevoelig popje? Dan is mijn advies om deze blog lekker over te slaan en verder te gaan met wat je aan het doen was.
Zo. Na de waarschuwingen kunnen we verder.
Klaas en ik waren gestopt met werken, dat is wel bekend bij iedereen. Ik wil weer aan de slag, ook dat is wel bekend. Ik oriënteer me en heb gesprekken met bedrijven om te kijken of er ergens een juiste match is. Tot op vandaag helaas nog niet. Alhoewel ik vandaag wel een heel goed gesprek heb gehad. Ik dwaal weer een beetje af. Dat ben je inmiddels ook wel van me gewend.
Er zijn veel manieren om te werken en geld te verdienen. Bloggers, vloggers, influencers en niet te vergeten de pikante varianten. Mijn goede vriend (okay, dat is een wens en geen feit) Ferry Doedens heeft laten zien dat geld verdienen met je lichaam helemaal niet verkeerd is. Omdat het Ferry is vond half Nederland dan ook dat dat helemaal waar was. Dankjewel nog voor het breken van de barricades Ferry.
Ja, ook ik ben inmiddels maar begonnen met het tonen van mijn afgetrainde lichaam op video. Je schrikt ervan? Nou, jij en ik samen.
Ik ga je meenemen in het verhaal.
Ik woon afgelegen en heb daarom door Securitas Direct een alarm- en camerasysteem laten aanleggen waar ze in het Witte Huis nog jaloers op kunnen zijn. Bij de minste beweging hangen ze aan de lijn of het wel goed met me gaat. Camera’s, detectoren, sensoren in de tuin, sensoren op ramen en deuren, mistkanon, alles zit er op en eraan.
De vriendelijke meneer van Securitas kwam langs om de batterijen van sommige apparaten te vervangen en updates uit te voeren. Allemaal service. Zo mooi. Ik vroeg de meneer of hij de nieuwe HD camera voor binnen ook bij zich had. Die was net nieuw en in de aanbieding. Met die camera kan ik op afstand binnen in huis kijken, ook als het donker is. Ja, die had hij bij. Uitgeprobeerd en als een mak lammetje stond ik vijf minuten later mijn pincode in te voeren. Helemaal blij met het nieuwe speeltje. Aan de zijkant van de hoge kast heb ik hem gemonteerd en zo kan ik in één oogopslag de hele woonkamer zien. Spatscherp! Dag en nacht.
Een paar weken later ga ik boodschappen doen en probeer buiten de poort met mijn iPhone het alarm te activeren. Foutmelding. Opnieuw. Weer foutmelding. Om je wat tijd te besparen vat ik het even samen; na acht keer was ik er wel klaar mee en fietste weg. Nog geen vijf minuten later belt de vriendelijke mevrouw van Securitas. ‘U heeft een probleem met het activeren van het alarm zien we’. Ik bevestig dat dat klopt, maar dat ik inmiddels al onderweg ben. Geen probleem. Ze zou later even terugbellen als ik weer thuis was. Ik moest even een herstart doen en dan was het weer in orde.
Na een uurtje was ik thuis. Het was die dag zo verschrikkelijk heet. Airco aan en mijn bezwete kleren uit. Gewoon in huis in geboortekostuum. Mijn huis, mijn hitte, mijn keuze. De telefoon gaat. Het is de vriendelijke mevrouw van Securitas. We gingen samen even een herstart uitvoeren. Even ter info, de nieuwe camera heeft een heel handig wit klepje dat voor de lens zit. Een privacy shield volgens de omschrijving. Dan zie je in één oogopslag dat er niemand kijkt. Heel fijn soms.
Ik moest op een paar knopjes drukken en de vriendelijke mevrouw zegt ‘alles doet het weer. Het systeem is herstart en de verbindingen in orde. ‘Alle camera’s, sensoren etc. doen het weer’.
Ergens in mijn onderbewustzijn hoor ik tussendoor een kleine ‘klik’ die ik herken, maar niet direct kan plaatsen. Maar dan ineens dringt de zin ‘alle camera’s doen het weer’, tot me door. Ik kijk omhoog en zie dat het witte klepje weg is. De camera staat aan. Ik schrik me te pletter en kijk naar beneden. Volledig naakt. Volledig in beeld voor de vriendelijke mevrouw van Securitas. Waarschijnlijk heeft ze inmiddels als een idioot naar al haar collega’s staan gillen dat ze moeten komen kijken. Ik sta al zeker twee minuten vol in beeld. Als door een wesp gestoken vlieg ik de hoek in uit het zicht van de niets ontziende lens en probeer het gesprek af te ronden. Maar nee, ze moet en zal eerst haal belscript afronden. Alles naar wens, nog andere vragen, kan ik nog iets voor u doen? Nee! Niets, zeker niet nu.
Ze hangt op en ik schakel het systeem uit. Ik heb zojuist mijn niet geheel vrijwillige entree gemaakt als pornoster en moet even bijkomen.
Na een kop koffie en een boxershort kom ik tot de conclusie dat het nu niets meer uitmaakt. Securitas heeft heel veel werknemers die me in volle glorie gezien hebben, dus waarom dan de rest van de wereld ook niet? Vandaar dus OnlyFans.
Vanaf nu mag iedereen me gaan zien als ik op een snik(kel)hete dag door mijn casa fladder. Maar dan wel voor minimaal veertien euro vijfennegentig per maand, net als Ferry.
Ik heb werk. Klaar.