Ik was zo overdonderd door de onverwachte kennismaking met Benidorm dat ik bijna zou vergeten om te vertellen over een ander onverwacht pareltje dat ik heb ontdekt. Te midden van alles waar ik vaak mijn verdriet over wegschrijf ontdekte ik het bij toeval.
Het stationnetje in Utrecht van vriendje Koolmees. Ik ben het met je eens, nou niet direct dé plek waar je de vondst van een pareltje verwacht. Geloof me, ik ook niet, maar het is waar. Het is nou niet zo dat ik gelijk een campagne wil starten of bedelbrief naar Michelin wil sturen om Koolmeesje een sterretje te geven. Dat zou iets te ver gaan. Ik ben bang dat het bij zijn ene sterretje blijft.
Ik ben vaak wat negatief of lichtelijk veroordelend over de stationnetjes in Nederland en dan voornamelijk wat betreft de staat waarin de hele zooi verkeerd. De toiletten zien er op sommige stations uit als de open riolen van Bangladesh, met dat verschil dat de eerste negentig cent kost en de tweede gratis.
Ik had in Utrecht gewerkt en het was wat later geworden. Goeie reden om bij mijn Japanse vrienden van Wagamama te gaan eten. Chicken Katzu. Nummer eenenzeventig. Heerlijk! Aanrader. Twee Michelin sterretjes.
Hij was weer heerlijk, maar ik had nog een gaatje vrij. Weer een goeie reden, maar nu voor iets na. Het was te laat voor koffie en ik liep al te stuiteren van alle cafeïne die ik op had.
Een sundae met aardbei. Dat moest het worden.
Ik ging met mijn spiedend oog het culinaire aanbod van Woutertje langs en het bleef hangen bij Smullers. Normaal gesproken mijd ik die zaak als een griepvirus. Ooit een keer een kipburger geprobeerd en daar heb ik twee maanden maagzuur en oprispingen van gehad. Maar de sundae zag er op het bord boven de Smullers-meneer erg smakelijk uit. De meneer zelf overigens ook.
Op een schaal van tien. Douze points!
Echt Woutertje, je hebt jezelf hiermee echt overtroffen. Het ijs is heerlijk zacht en romig en de aardbeiensaus mierzoet zoals het hoort. Tikje chemisch misschien, maar dat bespaart fruit en is dus goed voor de planeet. Win-win!
Ik denk dat het voor Smullers een goeie zomer gaat worden, want ik kom vaak op het station en heb wat ijs betreft geen enkele ruggengraat of discipline. Hoe meer, hoe vaak, hoe veel. Hoe beter!
Zo zie je maar Wouter, soms schrijf ik best iets liefs over je winkeltjes. Fijne Pasen!