Beste mijnheer Kiosk,
Ik weet niet of dit ook echt uw naam is, maar het staat in grote oranje letters op al uw winkeltjes. Ik gok het er maar op. Mocht u de hele kwestie af willen schuiven naar een ander slachtoffer binnen de Nederlandse Spoorwegen dan hoor ik dat graag.
Ik ben een vaste klant. Al heel wat jaren. Mijn buiten-de-deur-koffie-uitgaven zijn bovenmodaal en goed voor een aardig deel van de winstcijfers en uw waarschijnlijk riante eindejaarsbonus.
Uw koffie is aardig te pruimen. Geen hoogvlieger, maar goed te doen en stabiel van smaak. Met dank aan onze Nederlandse trots Douwe Egberts en de Latiz dan wel te verstaan. Verder is het maken van koffie in uw winkeltjes nou niet echt een barista-hoogstandje te noemen. Mijn nichtje van zes kan het ook liet ze me weten via insta.
Als vaste klant en bijna vriend van Kiosk denk ik dat ik gemachtigd ben om wat kritiek te leveren. Opbouwend natuurlijk. Afzeiken doe ik niet aan.
Een stukje kiosk-historie.
Voor Corona kostte een bekertje pleur in uw winkeltjes nog geen twee euro. Eén euro vijfennegentig om precies te zijn. Een redelijke prijs destijds. Via allerlei omwegen en wazige smoezen liep dat geleidelijk op tot bijna drie euro. Twee euro negentig om weer precies te zijn. Een onredelijke prijs.
Dat was de prijs van een koffie met een bekertje. Heel stilletjes en onopvallend werd steeds de prijslijst achter de koffiemeneer of mevrouw aangepast. Steeds opnieuw en op maandag.
We bleven het kopen, omdat u namelijk een aardige monopolypositie tussen de rails hebt gekregen en er heel handig voor zorgt dat alle andere treinwinkeltjes gezellig meestijgen. Applaus daarvoor. De enige die wat achterblijft met de prijs is Appie Heijn, maar daar is de koffie zo ambachtelijk slecht dat iedere prijs te hoog is. Niet te hachelen die zooi. In plaats van een koekje zouden ze er eigenlijk een Rennie bij moeten serveren.
Inmiddels raken we er in Nederland aan gewend. Betalen voor plastic en wegwerpspulletjes. We klagen steen en been, maar hebben geen keuze. Nederland en Duitsland spelen wereldwijd het braafste jongetje van de klas en we hebben maar te volgen en te betalen. Ook in uw winkeltje. De rest van de wereld lacht zich te pletter. Gekke Hollanders.
Maar u bent anders, u bent meelevend en sociaal betrokken. Bij u geen opslag voor de beker. Alleen die mensen die niet het beste jongetje van de klas willen zijn moeten er voor betalen. Volgzame schaapjes zoals ik hebben geluk. Wij betalen niet voor een beker. Wij hebben namelijk zo’n herbruikbaar ding gekocht.
U heeft namelijk netjes de prijs verlaagd. Iemand die een beker wil moet daarvoor vijfendertig cent betalen. Een astronomisch bedrag voor zo’n ding, maar het zal de dissidenten leren hoe slecht ze zijn. Ik betaal voortaan met mijn herbruikbare beker alleen de verlaagde prijs voor mijn koffie.
“Dat is dan twee euro vijfenzestig.”
Dat klopt. De afgelopen jaren kreeg je met je eigen beker ook al vijfentwintig cent korting. Niemand die het deed overigens. Alleen een paar milieu-fanaten-met-vale-biologische-kleding.
Maar wacht even.
Is die wegwerpbeker nou opeens tien cent duurder? Ja dus.
U zag wederom een buitenkansje om extra te verdienen aan dit zotte idee uit Den Haag. We weten namelijk inmiddels allemaal dat die toeslagen linea recta in de zakken van de verkoper belanden. Kassa!
In uw winkeltje staat een piepklein onopvallend bordje met de uitleg van de bekertjesboete van vijfendertig cent. In een hoekje uit het zicht. U hebt er namelijk geen enkel belang bij dat we zelf een beker meenemen. U verkoopt veel liever die koffie van twee euro negentig voor drie euro. Kassa!
Bijna niemand heeft een beker bij. Ik denk minder dan de helft. Veel minder.
Ik lees in het AD dat u per week vierhonderdvijfduizend kopjes koffie verkoopt. Er van uit gaande dat de helft geen eigen beker heeft is dat dus met die tien cent maar liefst ruim twintigduizend euro per week meer. Ruim een miljoen per jaar!
Als ik u was zou ik de minister die dit mogelijk heeft gemaakt maar een dikke knuffel geven.
Korting met een prijsverhoging in één. Kassa!
O ja, kunt u op het onopvallende bordje in opvallende letters zetten dat de zwarte lekvrije koffiebeker van de Hema ruk is? Precies, hij lekt!
Mijn rugtas ruikt nu van binnen precies zoals uw winkeltje.
Echt Hema!