Gisterenavond zat ik anderhalf uur bij te praten met Geert. Ja, dat lullen wij zo eventjes vol zonder problemen. Klaas en ik leerden Geert ruim achttien jaar geleden kennen. Het is door de jaren een hele mooie vriendschap geworden en gebleven.
Geert kan vragen stellen waar ik altijd smakelijk om moet lachen. Niet vanwege de vraag op zich, maar vanwege de invalshoek die hij dan kiest.
Ik geef de laatste tijd vaak aan dat het best goed met me gaat, incidentele instort-momenten daargelaten, maar dat de glans van het leven af is. Tuurlijk, ik heb een prachtig huis met een even zo mooie tuin, een zwembad en ik hoef niet te werken. Er zijn mensen die het slechter hebben. Maar dat hele pakketje komt zonder Klaas. Daar zit ´m het probleem.
Gedwongen genieten van al die dingen in je eentje is niet makkelijk en kost veel tijd, tranen, overdenkingen en energie. Mijn zoektocht naar werk helpt me daar wel enorm bij. Weer iets vinden wat me bezighoudt en wat een ritme en doel in mijn leven aanbrengt. Ik weet vaak niet eens wat voor dag het is. Nou, dat vind ik helemaal okay voor een bejaarde van dik in de tachtig achter de geraniums, maar niet voor mezelf op zesenvijftig jaar!
Maar terug naar vriend Geert. “Heeft het leven op dit moment dan wel glans?”. Ik twijfelde net iets te lang met antwoorden. Ik betrapte mezelf erop dat ik “ja” wilde antwoorden, terwijl ik dondersgoed wist en voelde dat het antwoord gewoon een keihard “nee” was.
Auw. Dat was confronterend.
Het antwoord is dus “nee”. Op dit moment is er geen glans. Mijn systeem draait op de overlevings-modus of waakvlam. Ik hou mijn huis en mezelf schoon, ik kook netjes eten en sluit me niet op. Okay, ik lig soms iets te lang en te veel in bed. Dat is wel een dingetje.
Overleven is niet goed voor een lange periode. Dat weet ik best. Voor nu is het wat het is en het is goed zo. Er zal zeker wel weer een vorm van glans komen. Hoe, wat en waar weet ik niet. We zien het wel. Ik zoek de glans niet in een ander. Ik zoek het in het leven en in mezelf.
Eerst maar eens een basis leggen met een leuke baan. “En je rijbewijs”, hoor ik je zeggen.
Geef me ruimte, geef me tijd.
“Het komt goed”, zou Klaas zeggen.