Het onvoorstelbare maar toch zo voorspelbare is werkelijkheid geworden. Ik emigreer opnieuw naar Spanje! Niet direct hoor. Pas na de zomer. De overdracht van het huis is pas in september dus ik kan rustig de boel weer inpakken.
Ja, het is schrikken. Ik weet het. Het was voor mij ook een hele schok, maar het regent hier in ons kikkerlandje zo veel dat ik terug wil naar de hittegolven.
“Wat een doorzichtige grap. Ik had het gelijk door.”
Huh? Hoe dan lieffie?
“Allereerst is het vandaag één april. Die foto, kikker in je bil. En dan die titel. Het was nou niet bepaald een één-april-grap-hoogstandje.”
Haha! Nou ja, Ik was vergeten hoe goed je me kent. Maar volgend jaar probeer ik het opnieuw en dan met eentje waar je met twee voeten intrapt.
“Dat gaat helaas niet. Wolkjes zijn een beetje zacht en alleen om op te zitten. Als ik ga staan zak ik er doorheen.”
Echt waar? Wat vervelend joh.
“Haha, één april!”