Na het succesverhaal van BasicFit, het zweetclubje van Kees Flodder, was er nog meer opmerkelijk zakelijk nieuws. Het ene succesverhaal na het andere. Mijn wenkbrauwen zitten inmiddels zo hoog van verbazing dat ze nog steeds niet in hun normale stand zijn teruggekeerd.
Ik begin er langzaam aan te denken om een vaste column te gaan schrijven in het FD. Financieel Dagblad voor leken. Dat roze geverfde krantje past ook gezellig bij mijn seksuele geaardheid. Maar dat wederom terzijde.
Ik citeer maar weer eens.
“Vorig jaar leed Jumbo onder de 'uitdagende marktomstandigheden', aldus de nieuwe topman Ton van Veen. Jumbo kon prijsstijgingen niet volledig doorberekenen aan klanten en tegelijkertijd stegen andere kosten.”
Einde citaat.
Kijk, ik weet dat jullie nog wat andere dingetjes doen dan alleen onze boodschapjes verzorgen. Jullie hebben La Place en allerlei leuke en wilde uitbreidingsprojectjes in het buitenland. Maar uiteindelijk zijn jullie gewoon Jumbo, de gele supermarkt om de hoek.
Allereerst mijn oprechte medeleven dat Jumbo er onder geleden heeft. Ik denk alleen dat wij aan de andere kant van de kassa daar net een tikkie meer last van hadden. Hoezo niet volledig doorberekend? Een zak aardappelen van een kilo waarvoor een boer waarschijnlijk tien cent krijgt kost bijna twee euro. Wat had die zak aardappelen dan wel moeten kosten om dat winkeltje van jullie rendabel te maken? Schiet mij maar lek.
Jumbo. De gele variant van Appie had vorig jaar een omzet van maar liefst elf miljard euro. Ja, helemaal goed, dat is elfduizend miljoen. Ik doe niet aan cijfers in mijn schrijfsels, maar dat zijn heel veel nulletjes.
Het is bruto. Daar moet natuurlijk wel het één en ander van af. Dat snap ik ook wel. Maar dan komt de slotconclusie. De nettowinst was namelijk uiteindelijk minder dan 22 miljoen. En dat met maar liefst zevenhonderdvijftig gele winkeltjes. Dat is dertigduizend eurootjes verdiend per winkel met een jaar werken. Dat is iets meer dan tachtig euro per dag. Hoe krijg je het voor elkaar? De kraam met Vietnamese loempia’s in het centrum draait meer winst op een dag op twee vierkante meter.
Het is niet hard te maken, maar ik denk dat het clubje van Kees Flodder en het management van en-dat-voor-die-prijs-juuuumbo dezelfde LOI-opleiding hebben gevolgd.
Ik ben alleenstaand en schrik me al iedere keer een hartverzakking bij het bedrag op de zelfscankassa. Kun je nagaan wat het doet met een gezin met kinderen. God behoede ons als Jumbo de “werkelijke” prijzen gaat berekenen. Ik hou mijn hart vast.
O ja, nog wat. Ik kocht vorige week een groene salade. Honderdvijftig gram groente volgens de enthousiaste sticker. Sla, twee plakjes komkommer, wat nepkaas, een zakje saus en een zakje met wat ondefinieerbare nootjes en zaden.
Vier euro op een cent na. Ik heb mijn bril nog afgezet om het prijskaartje en de scanner te controleren. Om hartaanvallen te voorkomen bereken ik maar niet de prijs per kilo. En nee, omrekenen naar guldens is helemaal geen goed idee nu.
Zelfs met dit soort absurde prijzen presteer je het nog steeds om na een heel jaar werken, driehonderdvijfenzestig dagen, in zevenhonderdvijftig winkeltjes een schamele dertigduizend eurootjes per winkel over te houden. In een jaar! Een kleuter met een speelgoedwinkel en een telraam haalt volgens mij nog betere resultaten. Ik deed per direct de deur op slot. Op het bordje op de deur zou ik de volgende boodschap zetten:
Lieve klant
Definitief gesloten. We kunnen de man op OnlyFans per maand meer verdienen dan deze hele winkel in een heel jaar.
Niet meer voor die prijs, Juuuuuumbo!