Nou had ik het gisteren over een paar hele domme gemeenteraadsmensjes in Den Haag, maar domheid lijkt chronisch. Het is overal!
Ik heb ooit één keer gedemonstreerd in mijn leven. Tegen Poetin. Ja, als je het dan toch doet moet het ook gelijk groots.
Niet één op één hoor. Dan had ik hier waarschijnlijk niet meer gezeten en was ik net als vriendje Wagner op onverklaarbare wijze naar beneden gekletterd met een vliegtuig. Nee, we waren met veel soortgelijken zoals dat heet. Half LGBTQ Nederland was uitgelopen om onze Russische vriend te vertellen dat hij moest kappen met zijn belachelijke anti-homoregels.
Had het effect? Geen idee. We zullen het nooit weten. Wat ik wel weet is dat ik de volgende dag door iedereen aangesproken werd op het feit dat ik daar met een hele agressieve uitdrukking op mijn gezicht stond.
Ja, een fotograaf had dat ene moment van totale oermannelijkheid van me gevangen en de NRC zette die paginagroot in kleur op de voorpagina. Ik schrok er zelf van. Van huis-tuin-en-keuken-homo was ik op opeens een hooligan. Het kan raar lopen soms.
Ik demonstreer niet meer. Alhoewel ik vandaag wel lichtelijk twijfelde.
De volgende keer als de boze mensjes van Extinction Rebellion weer op de A12 de boel gaan blokkeren doe ik gezellig mee. Niet omdat ik het nodig vind, maar omdat het met meer dan dertig graden beter lijkt te zijn dan het strand.
De politie wilde ze weg hebben. Wegjagen.
Daarom besloten ze vanmiddag waterkanonnen in te zetten. Gevolg?
De demonstranten hadden paraplu's meegenomen en bleven zitten. Ook dansten ze, juichten ze en maakten ze muziek. Ongeveer een uur na de eerste keer zette de politie de waterkanonnen opnieuw in. Dit keer werd een hardere straal water gebruikt. Kort daarvoor riep de politie de demonstranten nogmaals op de snelweg te verlaten. Ook dit keer geen succes. Er kwamen alleen maar meer mensen voor het waterkanon staan. Gek hè!
Lieve naive politiemeneer. Als het meer dan dertig graden is en je staat op een bloedverziekend hete plaat zwart asfalt in de brandende zon te gillen tegen fossiele brandstoffen. Waar zou u dan heel blij van worden?
Precies, een straal koud water! Een waterkanon!
U hebt nog geluk dat uw ondoordachte wegjaagactie niet uitgelopen is op een massale toeloop van dagjesmensen op zoek naar verkoeling.
Laten we afspreken dat u mij de volgende keer even belt voordat u weer zo’n oerdomme beslissing neemt. Als ex-demonstrant kan ik u vast van dienst zijn.